Delidoluluk ve Dengesizlik

Delileri yani Delidolu dediğimiz türden insanları severim. Fakat Dengesizlerden nefret ederim. Bu ikisi arasında ince bir çizgi ve aslında ise dağlar kadar fark vardır..

Delidolu kişi mert olur. Dengesiz ise namert, kahpe, kancık olur. Yazık ki safdilli olup bu ikisini bazen karıştırdığımız da olur.

Dengesiz, yılan gibidir, bir gün bilerek veya bilmeden kuyruğuna basarsın, aniden ısırır.. Akrep gibidir, bir gün ummadığın beklemediğin bir anda sebepsiz sokar..

Delidolu diye zannettigimiz çok dengesiz tanıdık ve yol verdik. Daha doğrusu yolda değildiler, yolsuzdular ve hiç de deli degildiler, hepsi delidolu havası veren anasının gözü köylü kurnazı ve yüzsüz küstah idiler.. Edebsiz ve namert hain insanlar bizimle yapamaz.. Ya biz basarız kuyruğuna belli olur yılanlığı, ya kendi daha fazla rol yapamaz sokar ifşa olur akrepliği. Hasmın bile merdi dost gözüken namertten evlâdır vesselâm..

Deli de şaşırtır, Dengesiz de.. Fakat Delidolu insan uhuvveti muhabbeti muhkemleştirecek cinsten mertlik ve fütüvvet çıkışlarıyla şaşırtırken; Dengesiz insan namert, çirkin, pislik çıkışlarla şaşırtır.. Mesela yolundan şaşırır ani u dönüşleri ile.. Mesela üç gün sırtını dönüp gidemezsin, nasıl bulacağın hiç belli olmaz. Deli ise emîn insandır ve aradan asır da geçse aynı uhuvvet ve emniyyeti, aynı mertliği bulursun. Hatta fazlasını.. Kardeşlik bâkîdir. Kısacası; bu mânâlarda, dengesizlik tam bir münafık mîzâcıdır, delidoluluk ise bazen tam bir mü’min mîzâcıdır..

Dengesiz degil Delidolu olsun hareketli dostların. Her zamanda mekânda seni aziz eder. Dağ gibidir ardında.. Dengesiz ise ummadığın anda rezil eder seni. Hatta ummadığın bir anda ihanet eder. Hiç beklenmedik şekilde akrep yılan gibi sokar.


Levent Akıncı