Kitaplıkta rafta Nutuk, yanında Yasin.. Arabada evde işyerinde bir aynada Parti Kulüp Kurum arması, bir aynada Yasin.. Sürekli Yasin okuyorlar; Hastaya Yasin, Sınava girerken Yasin, Evlenecek istihareye yatacak Yasin, İş kuracak Yasin, Ölünün kırkında Yasin, Kadın günlerinde kırk bir Yasin..
Keşke surenin bir kere aslını bir kere de tefsirini okusa ve idrak ve imân etseydiler; hatta sadece “İnnî âmentu birabbiküm fesmeûni” cümlesini bile idrak edip iman etseydiler..
Kur’an’ın kalbi olarak tavsif edilen Yasin Suresi’nin mushaflarda ikinci sayfasında ve üçüncü sayfanın ilk satırlarında helak olan bir kavim ve onların şehit ettiği elçiler ve kendini o Hak davetçilerine siper edip onlarla birlikte linç edilip şehit olan bir yiğidin kıssası anlatılır.
Habibi Neccar olduğu da rivayet edilen, “Şehrin öbür ucundan koşarak gelen adam”, şahitligini ölümü pahasına dile getirdi ve o davetçilere icâbet ederek “Muhakkak ki ben rabbinize iman ettim, işitin şahit olun” dedi şahit tuttu hem o elçileri, hem o halkı, ve hem de kıyamete kadar herkesi; ve katledildi, mümin ve şehid olarak göçtü..
Öte yandan misal, Mekke’de nice mert müşrikler vardı ki, o kadar hayrına iyiliklerine rağmen ölürken bile dile getiremediler Hak olduğunu bildikleri Tevhîdi, ve kafir olarak göçtüler..
Elyevm. Bir kere bile “Bunlar tağut, bunları sevenler de kafir; ben bunlardan da putlarından da ideolojilerinden de düzenlerinden de berîyim” diyememiş, hatta güya siyaseten batılı övmüş olan, ve Kelimei Tevhîdi ise adeta haşa sadece bir tekerleme gibi söyleyip, “Lafzını tekrar edip, Mânâsını ise inkâr eden” bunca küffarı nasıl islam olarak görebiliriz?..
Levent Akıncı